Hoe wordt Crack gemaakt en waar wordt het gevonden?
Benzoylmethylecgonine, in de volksmond bekend als Crack, wordt gewonnen uit de bladeren van de Erythroxylon-cocaplant, in de vorm van een pasta, omdat het een alkaloïde stof is.
Crack is een medicijn dat voorkomt in Midden- en Zuid-Amerika en meestal wordt geconsumeerd in rookpijpen. Het wordt geconsumeerd door mensen uit verschillende sociale klassen, uit verschillende steden in het land, wat een grote zorg blijkt, aangezien er in Brazilië meer dan 600.000 afhankelijke gebruikers zijn.
Het is vijf keer krachtiger dan cocaïne en de gemakkelijke toegang ervan vanwege de lage kosten betekent dat er meer volgers zijn, zelfs ondanks de campagnes tegen het gebruik ervan en de presentatie van de schade veroorzaakt door verslaving.
Wat gebeurt er met de gebruiker na gebruik?
Het gebruik van crack zorgt ervoor dat dopamine, de stof die verantwoordelijk is voor gevoelens van euforie, plezier en opwinding, langer in het lichaam blijft. Bij overmaat veroorzaakt het paranoïde symptomen.
Net als bij het gebruik van cocaïne zal het individu meer sensaties zoeken, waardoor het individu grotere concentraties en hoeveelheden zoekt, afhankelijk wordt en zijn gezondheid en sociale relaties aantast, wat ertoe kan leiden dat hij misdaden begaat om aan de drug te komen.
Wat zijn de gevolgen van het gebruik van Crack?
De belangrijkste gevolgen zijn: verlies van neuronen, geheugenverlies, zelfbeheersing en concentratie.
Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 30% van de gebruikers binnen een periode van vijf jaar hun leven verliezen – hetzij als gevolg van de drug zelf, hetzij als gevolg van het gebruik ervan (zelfmoord, betrokkenheid bij gevechten, “verantwoordelijkheid” tegenover drugsdealers, risicovol gedrag op zoek naar drugs – zoals prostitutie, enz.). In het geval van prostitutie neemt het risico op het oplopen van AIDS en andere SOA's toe en omdat het immuunsysteem van afhankelijke gebruikers steeds zwakker wordt, zijn de gevolgen zeer zorgwekkend.
Hoe Crack-verslaving te overwinnen?
Verslaving wordt overwonnen met medische hulp, steun, aanmoediging en vooral door de wens van het individu om van de verslaving af te komen. Over het algemeen vinden ziekenhuisopnames plaats zodat de persoon een gespecialiseerde training krijgt om alle stadia van verslaving te overwinnen.
