Leven van Friedrich Wilhelm Nietzsche
Friedrich Wilhelm Nietzsche werd in 1844 in Weimar geboren. Zijn vader stierf toen hij nog maar vijf jaar oud was.
Hij bracht zijn jeugd en adolescentie door bij zijn gezin in Naumburg, een tijd waarin hij zijn kennis van de Bijbel verdiepte. Zijn familie was protestants.
In 1864 ging hij naar de cursussen theologie en filosofie aan de Universiteit van Bonn. In die tijd werd hij sterk beïnvloed door het werk van Schopenhauer via het boek “De wereld als wil en vertegenwoordiging”.
In 1869 aanvaardde hij de functie van meester in de filologie. Hij stopte kort daarna met zijn lessen om het leger in te gaan. Na een paardrijongeval verliet hij het leger.
Zijn eerste werk werd uitgebracht in 1872, met het boek “The Birth of Tragedy by the Spirit of Music”. In dit werk presenteert hij de verschillen tussen de goden Dionysus en Apollo.
In 1883 bracht hij het boek ‘Aldus sprak Zarathustra’ uit. In dit werk mengt hij filosofie en poëzie en presenteert hij iets vernieuwends, zowel qua esthetiek als qua inhoud.
Reflecties van Friedrich Wilhelm Nietzsche
Zijn kritische reflecties op traditionele concepten vertegenwoordigden religieuze thema's, waarheid, schoonheid, leugens en macht. Nietzsche was een sterke criticus van de waarden gevormd door het jodendom en het christendom.
Nietzsche was de auteur die als basis diende voor een beweging die bekend staat als eugenetica.
Deze theorie predikte dat de samenleving gedomineerd zou moeten worden door de sterkste wezens.
Andere boeken van Nietzsche zijn ‘Voorbij goed en kwaad’ en ‘De wil tot macht’.
Hij stierf in 1900, nadat hij ernstig had geleden onder taeniasis, een ziekte die via varkensvlees werd opgelopen.
