Aseksualność w rzeczywistości składa się z orientacji seksualnej charakteryzującej się brakiem pożądania seksualnego u wszystkich płci, a w przypadku niektórych osób aseksualnych występuje również brak pociągu romantycznego.
Aseksualność nie ma nic wspólnego z celibatem. W tym przypadku osoby decydujące się na celibat robią to ze względu na przekonania osobiste lub religijne, powstrzymując się od wszelkich stosunków seksualnych lub kontaktów fizycznych na rzecz swojego ideału. W przeciwieństwie do aseksualistów.
Flaga aseksualności
Wiele osób uważa, że aseksualność jest uzasadnioną orientacją seksualną, a nie patologią, inne uważają, że jest to zaburzenie polegające na hipoaktywności seksualnej, a nawet niechęci seksualnej. Niektórzy twierdzą, że stan ten może wynikać z wykorzystywania seksualnego lub represji seksualnych w przeszłości, dysfunkcji hormonalnych, a nawet późnego rozwoju pociągu lub po prostu faktu, że nie udało się znaleźć właściwej osoby.
U zdecydowanej większości populacji podniecenie seksualne jest zjawiskiem regularnym, to znaczy z określoną częstotliwością, choć nie zawsze wiąże się z chęcią znalezienia partnera seksualnego. Wiadomo, że niektóre osoby aseksualne masturbują się od czasu do czasu, ale nie chcą mieć partnera seksualnego.
Dla osób aseksualnych fakt, że nie mają partnera seksualnego, nie jest powodem do niepokoju, ponieważ nie czują one pragnienia posiadania partnera i nie postrzegają tej sytuacji jako zaburzenia emocjonalnego lub patologicznego.
