Powojenny wyścig kosmiczny
Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku wyłoniły się dwa narody, które podzieliły się światową dominacją. Stany Zjednoczone i Związek Radziecki na wszelkie sposoby walczyły, aby wykazać wyższość nad sobą.
Gospodarka obu państw była rozbieżna: Stany Zjednoczone nadal przewodziły kapitalizmowi, podczas gdy Związek Radziecki udoskonalił swój socjalistyczny projekt polityczny i gospodarczy.
Nastąpił podział świata. Z jednej strony były narody sprzymierzone z USA i kapitalizmem, z drugiej sojusznicy Związku Radzieckiego – skłonni do socjalizmu. Ruch ten zapoczątkował zimną wojnę.
Zimna wojna trwała od 1945 do 1991 roku. W tym okresie obie grupy wzmocniły się pod każdym względem, przygotowując się do walki. Poczyniono duże inwestycje w przemysł zbrojeniowy i nowe technologie.
W tym okresie wzrosła aktywność polityczna, wraz z utworzeniem przez USA NATO (Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego), bloku obejmującego kraje Europy Zachodniej i Kanadę. Związek Radziecki przyłączył się do krajów Europy Wschodniej i wprowadził w życie Układ Warszawski.
Pierwsze satelity
Dzięki inwestycjom w technologię doszło do intensywnego wyścigu kosmicznego pomiędzy obydwoma blokami. 4 października 1957 roku Związek Radziecki wysłał w przestrzeń kosmiczną sztucznego satelitę „Sputnik”.
Praktycznie miesiąc później wystrzelono satelitę „Sputnik 2”. Satelita miał pasażera, który będzie pierwszą ziemską żywą istotą, która wejdzie na orbitę: mały piesek o imieniu Łajka.
12 kwietnia 1961 roku na orbitę wszedł także rosyjski astronauta Jurij Gagarin, stając się pierwszym człowiekiem, który osobiście doświadczył kosmosu.
Amerykański kontratak nastąpił po 8 latach za pośrednictwem statku kosmicznego Apollo 6, który wysłał na Księżyc astronautów Michaela Collinsa, Edwina Aldrina Jr. i Neila Armstronga.
W 1991 roku nastąpił koniec Związku Radzieckiego i upadek modelu socjalistycznego. Wraz z rozpadem bloku zakończyła się zimna wojna i wyścig kosmiczny.
