Rak endometrium, czyli rak endometrium, jest najczęstszym rakiem macicy.
Częstość jego występowania wzrosła w ciągu ostatnich dwudziestu lat i zajmuje czwarte miejsce wśród nowotworów złośliwych w populacji kobiet, będąc drugim najczęstszym nowotworem miednicy mniejszej wśród brazylijskich kobiet.
Zapobieganie
Profilaktyka tego typu nowotworów obejmuje: zwalczanie otyłości, leczenie cykli bezowulacyjnych, odpowiednią hormonalną terapię zastępczą w okresie menopauzy; okresowa ocena bezobjawowych pacjentów wysokiego ryzyka; USG przezpochwowe w okresie menopauzy i wykrywanie zmian prekursorowych u kobiet z nieprawidłowym krwawieniem z macicy.
Czynniki ryzyka
Za czynniki ryzyka uważa się: późną menopauzę (powyżej 52. roku życia); otyłość; przewlekły brak owulacji, stosowanie hormonalnej terapii zastępczej estrogenami bez sprzeciwu progestagenów; rasa biała, wysoki poziom społeczno-ekonomiczny; dieta wysokotłuszczowa; stosowanie tamoksyfenu; cukrzyca; historia rodzinna lub osobista raka endometrium, piersi, jajnika lub jelita grubego.
Objawy
Najbardziej klasycznym objawem tego nowotworu jest nieprawidłowe krwawienie z macicy, zwłaszcza po menopauzie.
Badanie mające na celu wykrycie guza przeprowadza się za pomocą ultrasonografii przezpochwowej, która może wykazać pogrubienie endometrium, co prowadzi do jego biopsji.
Wszystkie metody umożliwiające pobranie wycinka endometrium z reguły zamykają rozpoznanie raka endometrium. Badaniami tymi są najczęściej: biopsja endometrium (wykonywana w gabinecie), łyżeczkowanie macicy z rozszerzeniem szyjki macicy (wykonywane w znieczuleniu) oraz histeroskopia z biopsją celowaną (w zależności od przypadku można ją wykonać w znieczuleniu lub bez).
Pacjentki, u których występują krwawienia po menopauzie, powinny przez większość czasu badać endometrium.
Leczenie jest chirurgiczne i obejmuje usunięcie macicy i jajników. W niektórych przypadkach wykonuje się limfadenektomię miednicy.
Pacjenci z przeciwwskazaniami chirurgicznymi są leczeni radioterapią. W bardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się chemioterapię i terapię progestagenową.
