REKLAMA
Charles Spencer Chaplin uważany jest za geniusza wielkiego ekranu, humoru, satyry i prowokacyjnego stylu sceny artystycznej. Urodził się w 1889 roku w Londynie w Anglii. Jest autorem stylu, który zaczęto nazywać komedią slapstickową. Jego twórczość została podzielona na role aktora, kompozytora ścieżki dźwiękowej i autora scenariusza.
filmy Charliego Chaplina
W swoich filmach poruszał tematykę codzienną, a wątki dramatyczne ośmieszał, wykorzystując postacie cierpiące z powodu zła narzuconego przez społeczeństwo. Dla Chaplina ludzki dramat przerodził się w śmiech, ale to wywołało subtelną refleksję u tych, którzy oglądali jego dzieła. Na początku swojej kariery aktorskiej Chaplin grał włóczęgę Carlitosa, którego znakiem rozpoznawczym były wąsy, laska i melonik. Carlitos był niezwykle wrażliwy i naiwny i angażował się w lekkie przygody. Każdy, kto chce docenić to dzieło sztuki, może obejrzeć filmy „W poszukiwaniu złota” i „Światła miasta”.
REKLAMA
Chaplin odważył się stworzyć satyryczną parodię budzącego postrach Adolfa Hitlera podczas drugiej wojny światowej. Dzieło to nosi tytuł „Wielki dyktator”.
Jego założycielem została założona w 1915 roku wytwórnia filmowa United Artists. Firma była odpowiedzialna za zdjęcia do większości swoich filmów.
Geniusz kina niemego
REKLAMA
Po 1952 roku Chaplin wybrał Szwajcarię do zamieszkania: w rzeczywistości przeprowadzka ta nie była do końca opcjonalna. Właśnie przeżył spór z rządem USA, który zawiesił mu wizę zezwalającą na pobyt w kraju. Dla Amerykanów Chaplin był obdarzony antyamerykańskim zachowaniem. To była prawda, ale problem w tym, że w tych przypadkach amerykańscy przywódcy interpretowali swoje podejście nie jako dzieło sztuki, ale jako prowokację. W filmie „Król w Nowym Jorku” naśmiewał się z fali antykomunistycznej, która w latach 50. dominowała w Stanach Zjednoczonych.
Ostatnim filmem artysty wydanym w 1966 roku był „Hrabina z Hongkongu”.
Jeśli chodzi o nagrody, w 1972 roku Stany Zjednoczone przyznały mu honorowego Oscara. Trzy lata później ponownie został uhonorowany najszlachetniejszym tytułem Anglii i został Sir Charlesem Chaplinem. Zmarł w 1977 roku w Szwajcarii.