Franciszka Bacona

Kim był Francis Bacon

Francis Bacon urodził się w Londynie w Anglii w 1561 roku. Jak na jego poziom życia, otrzymał wykształcenie wyrafinowane i na wysokim poziomie intelektualnym.

Francis Bacon pracował w kilku obszarach, jednym z nich była działalność polityczna. Uzyskał miejsce w Izbie Gmin w monarchii Jakuba I.

Miał także karierę dyplomatyczną jako kanclerz. W obszarze filozoficznym jego prace krytycznie analizowały scholastykę i klasyczną filozofię grecką.

Teorie, filozofia i twórczość Francisa Bacona

Bacon uważał, że teorie te nie przyniosły zadowalających wyników w rozwiązaniu problemów ludzkości. Jego zadaniem było śledzenie faktów poprzez indukcję rozumowania, poprzez akt doświadczenia przedmiotu analizy.

Jego główne dzieła to „Instauratio magna” i „Novum organum”. W pracy Bacon daje do zrozumienia, że jego styl nie jest zgodny z analizami Arystotelesa.

Wśród innych dzieł znajdują się „Eseje” i „Elementy praw zwyczajowych Anglii”, książka przedstawiająca jego współistnienie z polityką.

Inni filozofowie i uczeni kwestionują Francisa Bacona za zignorowanie techniki hipotez i dedukcji, ale ceni się go za zastosowanie metody naukowej podczas swoich badań.

Wśród wyróżnień, jakie otrzymał za życia, był tytuł barona Verulam.

Bacon był jednym z wielkich nazwisk empiryzmu. Zmarł w Anglii ofiarą zapalenia oskrzeli w 1626 roku.