Galileusz Galilei urodził się w 1564 roku we Włoszech. Jego naturalne zainteresowanie matematyką i fizyką udaremniło karierę medyczną, jaką jego rodzina przewidziała dla młodego Galileusza.
Pierwszą pracę naukową podjął w rodzinnym mieście, Pizie. Miejscowy pracownik kościoła zawiesił żarówkę na długim sznurze. Kiedy świetliste wahadło zostało uwolnione i zaczęło się poruszać, Galileusz porównał ten ruch do bicia swojego serca.
Praca naukowa
Czas oscylacji między nimi był równy, co generowało „izochronizm” wahadła. To skłoniło Galileusza do stworzenia pierwszego prototypu czegoś podobnego do zegara, służącego w jakiś sposób do pomiaru czasu.
Kolejne doświadczenie Galileusza miało miejsce w Pizie, ale tym razem w słynnej Wieży. Z góry rzucił dwa przedmioty o różnej masie. W ten sposób kwestionowałby Arystotelesa, ponieważ według doświadczenia Galileusza oba przedmioty, jeden cięższy od drugiego, spadły na ziemię w tym samym momencie.
Galileo wydał nawet książkę po włosku zatytułowaną „Saggiatore”, która w portugalskim tłumaczeniu nazywa się „Experimentador”. W materiale przedstawiono argumenty matematyczne służące rozwijaniu nauk ścisłych.
Prace Galileusza z fizyką odbywały się przy użyciu dźwigni, strugarek, śrub, młotków i innych prostych narzędzi. Jako wynalazca zwrócił na siebie uwagę, montując sprzęt, z którego korzystamy do dziś, jak lornetki, termometry, wagi hydrostatyczne i kompasy geometryczne.
Odkrycia astronomiczne
Po wykonaniu lornetki opracował coś potężniejszego, co mogłoby dokonywać odkryć astronomicznych. Po stworzeniu najnowocześniejszego teleskopu wszechczasów zaczął studiować niebo.
Następnie zaczął badać konstelacje, takie jak Plejady, Orion, Rak i Droga Mleczna. Jego odkrycia we wszechświecie zostały zarchiwizowane w książce „Siderus Nuntius”, której tłumaczenie na język portugalski brzmi „Posłaniec gwiazd”.
Cena tak długiego czasu spędzonego na sprzęcie astronomicznym spowodowała, że stracił wzrok. Jego wiedza astronomiczna nie spodobała się Kościołowi, gdyż Galileusz zaczął głosić, że Ziemia nie jest centrum Wszechświata. Z tego powodu spotykał się z odwetem i czasami musiał izolować się od społeczeństwa. Ostatecznie został uniewinniony przez Kościół.
Galileusz zmarł 8 stycznia 1642 r.
