Heraklit z Efezu

Heraklit i jego trajektoria

Heraklit urodził się w 550 r. p.n.e. C, na terenie dzisiejszej Türkiye, znanej wówczas jako Efez. Życie osobiste filozofa jest wciąż tajemnicze. Niestety, okazało się, że bardziej na podstawie interpretacji niż analizy logicznej osobiste doświadczenia Heraklita powiązano z jego teoriami.
Heraklit pochodził z monarchii Efezu, części ziemi zdominowanej przez Ateny, która została założona w Azji. Nie został królem, gdyż jego brat był następcą.

Kim był Heraklit z Efezu?

Heraklit miał myśli sprzeczne z demokracją, ideologią rosnącą w Efezie. Był także arogancki wobec biednych. Heraklit zaprzeczył udziałowi w konstytucji Efezu.
Heraklit rozwijał swoje teorie niezależnie, ponieważ tradycyjne szkoły lub chronologiczne myśli filozoficzne miały na niego niewielki lub żaden wpływ. W ten sposób uznano go za nowatorskiego.
Prowokacyjnie Heraklit nazwał Pitagorasa fałszywym, a poetów epickich śmiesznymi, a także skrytykował ówczesną ideologię. Jego główne dzieło nosi tytuł „O naturze”, teksty podzielone na 100 części, które podkreślają tajemniczą atmosferę odciśniętą w jego stylu. Ze względu na tę cechę Heraklit został nazwany niejasnym.
Jego znaczenie w historii filozofii jest istotne, uważa się go za jedno z wielkich nazwisk okresu przed Sokratesem. Jego koncepcje poruszały problem braku umiejętności człowieka w radzeniu sobie z ziemskimi przeciwnościami losu i wątpliwościami.
Ponieważ był wyśmiewany przez masy, jego rękopisy pozostawiono w Artemidzie do późniejszego i segregowanego dostępu. Zmarł w 480 r. p.n.e. W.