Włodzimierz Illitcz Uljanow, znany jako Lenin, urodził się w Rosji w 1870 roku. Jego rodzina była bogata i posiadała tytuły szlacheckie.
Bogate pochodzenie zadowoliło Lenina. Jednak w obliczu utraty rodziny morderstwo jego brata Aleksandra po nieudanym terrorystycznym zamachu stanu na cara zmieniło jego zachowanie wobec reżimu, który dominował w jego kraju.
Ideały marksistowskie
W 1890 związał się z grupą związaną z ideami Marksa w Sankt Petersburgu. Zamiarem Lenina było przystosowanie marksistowskiego komunizmu do realiów XX-wiecznej Rosji, jednak aby to osiągnąć, konieczne było zniekształcenie zyskującego na sile kapitalizmu.
Lenin jest autorem teorii „centralizmu demokratycznego”, która narzuca, że działania marksistowskie muszą być kierowane przez kierownictwo partii i przebiegać zgodnie z wojskowym reżimem działania.
Próbował zgromadzić wszystkie grupy marksistowskie swoich czasów w Rosji. Nastąpił jednak podział między bolszewikami, którzy są radykalnymi leninistami, a mienszewikami, grupą bardziej umiarkowaną.
Pierwszy antyludowy cios rząd carski poniósł podczas I wojny światowej.
Wkrótce potem nasilił się ruch, który dał początek demokratycznej rewolucji marcowej 1917 r., która zakończyła się konsolidacją na stanowisku prezydenta Aleksandra Kiereńskiego, powiązanego z mienszewikami.
Konflikty, strajki i protesty
W związku z ogromną niestabilnością rządu Kiereńskiego, naznaczoną konfliktami, strajkami i protestami, doszło do walki politycznej, w wyniku której powstał pierwszy rząd radziecki, obecnie zdominowany przez bolszewików.
W tym momencie zostanie ustanowiona dyktatura. Aby utrzymać kontrolę, Lenin stworzył Tchekę, specjalną tajną służbę mającą na celu eliminowanie przeciwników.
Rosja ponownie wchodzi w wojnę domową, teraz między białymi i czerwonymi (analogia nierewolucjonistów przeciwko rewolucjonistom).
Lenin przygotował wówczas „komunizm wojenny”, który nie przyniósł skutku. Rozwiązaniem było poszukiwanie bardziej umiarkowanej alternatywy gospodarczej, ze stopniowym powrotem do kapitalizmu.
Lenin cierpiał na porażenie połowicze i stracił kontrolę. Jego najbliższe ramiona, takie jak Stalin i Trocki, pozostały puste.
Lenin zmarł w 1924 r. Jego reżim charakteryzował się wielką przemocą i kontrolą mechanizmów władzy.
